Runólfur Mergjaði

„Einkennilegt“ hef ég hugsað þegar ég gef stefnuljós til vinstri.  „Af hverju er slátturinn í stefnuljósinu miklu hraðari þegar ég þarf að taka vinstri beygju en þegar ég vil fara til hægri?“  Runólfur Mergjaði (Renault Megane) fór nefnilega á verkstæði fyrir nokkru og það var skipt um háspennukefli í honum blessuðum.  Lætin í vinstra stefnuljósinu hófust eftir það.  „Það hefur farið eitthvað úrskeiðis þegar gert var við bílinn.“ hugsaði ég.  „Gat nú verið.“  Á þessa leið voru hugsanir mínar í rúma viku, í hvert skipti sem ég beygði til vinstri. 

 

Það var ekki fyrr en ég skrapp í Birtíng og skilaði lánsbókum til Gurríar að mér hugkvæmdist að koma við hjá umboðinu og benda starfsfólkinu þar á að eitthvað hafi nú ekki farið eins og til var ætlast í lagfæringunni um daginn.  Eins og alkunna er, þá vinnur hún rétt hjá Bifreiðum og landbúnaðarvélum.  Ég dreif mig þangað og króaði góðlegan verkstæðismann af, dró hann út í bíl, svo hann gæti heyrt þessi ósköp með eigin eyrum og jafnframt það að um stóralvarlegt mál væri að ræða.

 

„Það er farin pera í stefnuljósinu vinstramegin að framan.  Hefur ekkert að gera með viðgerðina um daginn“ var úrskurðurinn.  Ok, það var semsagt ekki bíla-krabbamein eða eitthvað þaðan af verra sem gekk að blessuðum bílnum en mér leið samt eins og ég væri voða ljóshærð.

 

NB.  Í mínum huga getur það komið fyrir fólk með hinn aðskiljanlegasta háralit að vera ljóshærð(ur).   Sjálf er ég „brunette“.